Redovna izborna Skupština BDZ u CG održaće se 6.12.2017 (srijeda) u Petnjici. Na Skupštini će biti imenovani organi stranke kao i predsjednik stranke.
Dosadašnju funkciju predsjednika stranke je pokrivao je Hazbija Kalač koji će, kako kaže izvor Radija Petnjica, biti kandidat i koji će, prema raspoloženju unutar stranke i u narednom četvorogodišnjem mandatu biti na čelu BDZ.
BDZ u CG je osnovana prije četiri godine.
S.R.
Povodom 5.decembra, Međunarodnog dana volonterizma, kancelarija za mlade pri opštini Petnjica je danas organizovala akciju sakupljanja osnovnih životnih namirnica za dvije porodice povratnika sa Kosova, koje su smještene u Petnjici.
“Cilj ove akcije jeste pomoći drugima i razvijanje volonterskog duha kod omladine i razvijanje svijesti za humanitarnim radom”, istakla je za potal radija samostalni savjetnik u kancelariji za mlade u opštini Petnjica dr Nermina Muratović.
Prema riječima dr Muratović i u narednom period je planirano još akcija kako bi se mladi što više uključili u društveni život zajednice. Današnju akciju kancelarija za mlade sprovela je uz pomoć učenika Srednje mješovite škole u Petnjici. Akciju su podržali privatnici iz Petnjice, Doo Tref, Mesopromet, zemljoradnička zadruga Petnjica kao i zaposleni u zgradi opštine kako oni koji su uposleni u lokalnoj upravi tako i uposlenici u državnim kancelarijama, kao i profesori Srednje mješovite škole u Petnjici.
DENIS BOŽOVIĆ
U subotu 02. Decembra 2017. godine – u prostorijama Generalnog konzulata Crne Gore u Frankfurtu, Njemačka, održana je Javna rasprava o Nacrtu zakona o izmjenama i dopunama Zakona o saradnji CG sa iseljenicima.
Pripremio:Osman Destanović
Uvidom u Nacrt zakona o izmjenama i dopunama Zakona o saradnji CG sa iseljenicima koji je Uprava prethodno dostavila svim iseljeničkim organizacijama, konstatovano je koje su zakonske odredbe predloženim Nacrtom najviše pretrpjele izmjene i dopune, shodno njihovoj dosadašnjoj primjeni u praksi. Predstavnici dijaspore iznijeli su svoje prijedloge na određene dijelove dostavljenog Nacrta, koji će dalje biti proslijeđeni Radnoj grupi na razmatranje.
Pored predstavnika organizacija iz udruženja dijaspore u Njemačkoj, Javnoj raspravi su prisustvovali direktor Uprave za dijasporu i potpredsjednik Radne grupe mr Predrag Mitrović, II sekretar Milica Radojičić, konzul Dejan Vuković i generalni konzul CG u Frankfurtu Branislav Karadzić koji je ujedno bio moderator ovog skupa.
Višesatna Javna rasprava protekla je u konstruktivnoj atmosferi, razmjeni mišljenja i veoma aktivnom nastupu učesnika. Izdvajamo nekoliko interesantnih diskusija.
Gospodin Mijaz Ramdedović, predstavnik udruženja Evropa za Opštinu Petnjica iz Hannovera, prvi je dobio riječ i imao vrlo zapaženu diskusiju na koju su se nadovezali i ostali učesnici rasprave.
Ko smo to mi? Kako nam je ime? Dijaspora ili iseljenici?
Sta znaci naziv Dijaspora? Trazeci znacenje na wikipediji i drugoj literaturi dosli sam do sledece definicije
Dijaspora znaci u rasijanje,rasulost,rasejanost odnosi se na jevreje i grke koji su rasejani po drugim zemljama, u bratstvima: clanovi koji stanuju odvojeno. Naziv za bilo koji dio biljke koji se prirodnim putem odvaja od nje i dalje sam razmnozava.
Iseljenik ili Iseljeništvo je proces odseljavanja stanovništva s nekog prostora uzrokovan njegovim određenim, za stanovništvo odbojnim faktorima, ili – češće – jačim privlačnim faktorima nekog drugog prostora, u koji se stanovništvo seli.
„Mišljenja smo da je naziv „dijaspora“ prihvatljiviji onom dijelu gradjana koji su državljani Crne Gore tj. posjeduju licna dokument, pasoš ili ličnu kartu te doživljavaju Crnu Goru kao svoju domovinu, državu svog korijena, porijekla i državu u koju žele investirati, graditi je i pomagati, i na kraju se u nju vratiti .
Naziv „iseljenik“ je je možda prihvatljiviji za one gradjane porijeklom iz Crne Gore koji su se odrekli državljanstva Crne Gore pa su u tom smislu trajno orijentisani da žive u neku drugu zemlju, zemlju koja ih je prihvatila i u kojoj su stekli status državljanstva.
Gradjanima koji imaju državljanstvo Crne Gore nametati naziv „iseljenik“ konačno znaci moralno oduzimanje državljanstva, č ime se skoro explicitno šalje poruka da ih se Crna Gora odrice za sva vremena. Vjerujemo da Crna Gora ovim zakonomž eli postici sasvim suprotno, da podstice vracanje naših gradjana a ne da ih tjera iz Crne Gore.
Shodno rečenom, predlažemo radnoj grupi, nadležnoj za izradu i dopunu Zakona o saradnji sa iseljenicima da prije svega kroz izmjene ovog Zakona, kao i u svim drugim aktimau vezi sa ovim zakonom, naziv „iseljenik“ zamijeni, ili, u najmanju ruku dopuni sa nazivom „dijaspora“.
Gospodin Ramdedovic je u daljem nadasve emotivnom obracanju prisutnima apelovao da svako od sebe da svoj doprinos kako bi svi u ovom vremenu,koje nazalost brzo prolazi, mogli odraditi nesto korisno sa svoju domovinu, imajuci u vidu da je svaki pojedinac vrlo vazan te da imamo vrlo uspjesnu dijasporu koja je voljna i spremna za ulaganje samo se treba pronaci modus zajednickog rada. U ovom kontekstu veliku i vaznu ulogu igra Uprava za dijasporu te je apelovao da se kroz ovaj zakon jos vise i jace izrazi i regulise ekonomsi i privredni znacaj ovog zakona za saradnju Crne Gore sa dijasporom.
„Mi iz dijaspore koji ovo radimo, radimo kao patriote da bi odradili nesto korisno za nas, nasu djecu i nasu domovinu. Vi iz Crne Gore koji nam sada dajete ime, posto nasa udruzenja nijesu ili nijesu mogli da budu tamo na mjestu odlucivanja upozoravamo da nijesmo djeca/novorodjencad vec da i mi zelimo da se pitamo i odlucimo o nasem imenu i nasem statusu kroz ovaj zakon. Mi se zahvaljujemo i pozdravljamo ovakav vid komunikacije sa dijasporom gde ste Vi iz upraveza dijasporu pokrenuli ove javne rasprave i zato vam hvala i to je dobra poruka.
Zato apelujemo da budemo pametni i mudri kako Vi tako i mi a u nadi da ce nadlezni predstavnici, radna grupa sve do najveceg nivoa odlucivanja uvidjeti vaznost dijaspore za nasu domovinu „Dijete kad se odvoji od majke tek onda vidi sta je majka i koliko ona znaci u tom smisli nemojte od nas sirocad praviti“.
Ne smatramo sebe iseljenicima već dijasporom
Beka Seljimanjin, predsjednik Plavskogusinjsog Merhamta iz Olpi.
„ Vidite naši gastarbajteri, odnosno gradjani na privremenom radu u inostranatvu, ta generacija ljudi koji su dolje rođeni ovdje radili i zaradili svoju mirovinu vracaju se u svoj zavičaj kao penzioneri neki stalno, a drugi provedu i po 9 mjeseci godišnje u zavicaju. Meni je poznato više od 20 takvih slučajeva . I mi razmišljamo isto tako i zato ne smatramo sebe iseljenicima. Mi živimo danas ovdje sjutra možemo da se vratim u svoj rodni kraj šta smo onda doseljenici? Mi u CG posjedujemo svoju imovinu izmiravamo naše porezke obaveze možda i savjesnije nego neki stalni stanovnici. Dajemo svoj maksimalan doprinos u društveno političkim životu ne samo 2006.god. Ovaj naziv iseljenik može da nas uvodi u drugu kategoriju gradjana CG, kao takvi mi nećemo imati pravo glasa u svojoj državi, vjerovatno ćemo plaćati i veće porezke obaveze, tretirat će nas u svojoj zemlji kao strance. I ko zna još kakve negativne posledice. Ovaj naziv je za nas diskriminatorski i mi ćemo ovaj naziv ukoliko se on usvoji protiv naše volje ignorisati. Mi smo spremni i na kompromise da se nadje adekvatan naziv. U suprotnom mi ostajemo Dijaspora.
Naziv iseljenik neprihvatljiv.
Sokoli Dacic, dopredsjednik SCANJ-a iz Frankfurta.
“Nikad necu prihvatiti naziv iseljenik. Iseljenik je za mene, onaj koji se odselio iz svoje matične države. Posto sam ja prvi koji je pokrenuo pitanje za naziv “Iseljenik” a to se desilo 08.09.2017, kada su se na poziv SCANJ-a gostovali Vladika Mihailo i glavni Muftija islamske zajednice Bosnjaka u Njemacku Efendija Pašo Fetić. Tu sam dobio podršku od svija, da taj termin za nas nije pravilan. Danas u Konzulatu, Upravi za dijasporu sam skrenuo pažnju, da država i tekako treba da vodi računa i obrati paznju za svakoga njenog državljanina, jer toliko smo mali i to ne bi smeli da se i dalje rasipa. A vi me možete tako nazvati ili to nametnuti ali ja i mi to ne prihvatamo. Radna grupa za izmjene i dopune zakona treba to da shvati?
Mi smo Crnogorska dijaspora
Šaban Crnovrsanin, predstavnik udruženja Montehees iz Frankfurta.
“Ja sam mislio da ćemo se pojedinačno izjašnjavati po tačkama izmjenama i dopunama zakona o saradnji Crne Gore sa iseljenicima, lično se slažem sa 80% ovoga što su ovi ljudi govorili. Imam prijedlog i mislim da je naziv iseljenik neprihvatljiv te da smo mi Crnogorska dijaspora. Moje dijete ili naša djeca drže veliku Crnogorsku zastavu u sobi i sada ja treba sa mu kažem da je on iseljenik. To je neprihvatljivo”.
U daljem izlaganju gospodin Crnovršanin je vrlo iscrpno i detaljno dao konkretne prijedloge izmjena i dopuna zakona o saradnji Crne Gore sa crnogorskom dijasporom. Ovdje se izdvaja, između ostalih, jedan vrlo interesantan prijedlog: član 11, unapređivanje privrednog partnerstva, gde bi se od Uprave za dijasporu zahtijevalo ili očekivalo da u saradnji sa opštinama prikuplja sve interesantne projekte kao takve na jednom mjestu i plasira ih prema dijaspori sa ciljem lobiranja za njihovo izvršavanje, ostvarivanje i konkretne investicije.
Koristiti pravilnu terminologiju
Osman Destanović, Predsjednik UDBK-Njemačka iz Gütersloha.
” Prijedlozi izmjena koje smo pripremili za ovu priliku sadržani su u dokumentu koji je gospodin Miloš Bukilić proslijedio Upravi za dijasporu, tako da sad ne bih oduzimao vrijeme po tom pitanju sobzirom da su predhodnici u svojim diskusijama rekli srž. Predlažem da se tokom izrade zakona koristi pravilna terminologija. Dakle, meni lično je svejedno koji će se naziv koristiti DIJASPORA ili ISELJENICI, smatram da je u pitanju ugra riječi. Što bi naš narod rekao:’ Nije šija nego vrat’. Naziv: CRNOGORSKA dijaspora ili CRNOGORSKI iseljenici, kako god bilo, nije adekvatan. Po mom mišljenju Logičnije i pravilnije bilo bi: DIJASPORA CRNE GORE ili ISELJENIŠTVO CRNE GORE. Ne iz razloga što neko ima nešto protiv pridjeva “crnogorski”, već što takav izraz ukazuje na samo jednu etničku zajednicu. Izraz DIJASPORA CRNE GORE ili ISELJENIŠTVO CRNE GORE jasno ukazuje na državnu pripadnost svih koji otuda dolaze. Tako imamo nazive: Vojska Crne Gore, a ne Crnogorska vojska, dalje: Generalni Konzulat Crne Gore, Uprava za dijasporu Crne Gore … i td.. Sve druge institucije nose takav naziv. Po ovom prijedlogu akcenat se stavlja na državu Crnu Goru, a ne na etničku zajednicu.
Gradjani Crne Gore u dijaspori
Miloš Bukilić, predstavnik udruženja Montewuppertal iz Wuppertala
Do jučerasnje javne rasprave nijesam pridavao potrebnu paznju značenju pojmova “dijaspora” i “iseljenistvo”. Slusajuci jucerasnju argumentaciju odlucio sam da se time pozabavim. Mi smo gradjani Crne Gore koju zive i rade van granica svoje drzave. Nijesmo se iselili. Nijesmo je zaboravili. Ne trudimo se da prekinemo sve veze sa njom. I dalje imamo crnogorsko drzavljanstvo. I dalje je dozivljavamo kao svoju drzavu. Ucimo nasu djecu crnogorskom jeziku, tradiciji, obicajima. Ucimo ih da vole i postuju svoju drzavu, rodjake i prijatelje koji u njoj zive. Zato nijesmo “iseljenici” već gradjani Crne Gore u dijaspori ili rasijanju. Time ne smanjujemo nasu brojnost vec je umnozavamo u razlicitim drzavama i na razlicitim kontinentima. I primarno nadlezna institucija u nasoj drzavi se zove “Uprava za dijasporu”, ne “Uprava za iseljenistvo”. Zato se javlja dodatna sumnja sto se krije iza razlicitih pojmova koji, na prvi pogled, znace isto a bitno i sustinski se razlikuju. Nakon svega, ostaje mi da podrzim udruzenja koja su juce otvorila raspravu na ovu temu i zahvalim se na pravom sagledavanju bitnih cinjenica.
Maćehinsko ponašanje države
Rifat Stanković, predsjednik SCANJ-a iz Frankfurta
”Nasilno ispisivanje iz državljanstva nije dobra poruka. Zašto se nama ne omogući da zadržimo pasoš? Država se ponaša kao maćeha… Maćeha koja nije to dijete rodila! Ali mene je majka Crna Gora iznjedrila, ali me se stime odrekla. Treba naći Modus koji treba da zadovolji i nas koji imamo nasljedstva i koji dalje ulažemo u našu domovinu i slično. Odrediti mjesto ‘Ekonomskom pasošu’.
Zastupati stavove većine
Nenad Popović, predsjendik Savjeta za dijasporu Crne Gore
Gospodin Nenad Popović je rekao da on ne vidi neku veliku razliku u ovim nazivima te da je za njega sve jedno kakav će naziv biti, a s'obzirom da je on predsjednik Savjeta za dijasporu Crne Gore i član je radne grupe, maksimalno će se založiti da naš stav prenese u radnu grupu i ostale članove informiše o našim nastojanjima. Ostali članovi diskusije su tražili ne samo da informiše nego da se maksimalno založi i to prenese ovako kako smo to mi ovdje predstavili i on treba to tamo da prezentira. Gospodin Popović se složio sa ovim konstatacijama i napomenuo bez obzira šta on lično misli da će zastupati mišljenje i stavove većine dijaspore iskazane na ovoj Javnoj raspravi.
Diskusije dinamične, prijedlozi korisni
Predrag MItroivć, Direktor Uprave za dijasporu Crne Gore
Gospodin Mitrović bio verlo aktivan dajući odgovore na sva pojedinačna pitanja prisutnih, te pojašnjavao nejasne stavke iz prijedloga zakona koje su prestavljale nejasnoću. Rezimirajuću tok Javne rasprave izrazio je svoje zadovoljstvo radi ispoljenog interesovanja i mnogobrojnih prijedloga iznešenih tokom rasprave. Posebno je istakao da je stekao utisak o terminima ISELJENIŠTVO vs. DIJASPORA u korist termina DIJASPORA što su doprinijeli argumenti koje su diskutanti iznosili vrlo razgovijetno. Rekao je da će radnoj grupi prenijeti svoje utiske i stav, ali da ne može prejudicirati ishod sobzirom na brojnost člsnova radne grupe i prijedloga dijaspore iz drugih država i kontinenata.
Na kraju debate nije izostavio zahvaliti se prisutnim članovima skupa koji su došli iz udaljenih krajeva Njemačke od po vieše stotina kilometara. Po završetku Javne rasprave Generalni konzul gospodoin Karadzić je sa svojim saradnicima priredio zakusku kako to nalažu dobri običaji odličnog domaćina.
Građani koji žive u selu Laze javljaju da je snijeg u tom dijelu opštine dostigao visinu od dvadesetak santimetara te da su putevi do njih skoro neprohodni.
“Situacija je danas slična, možda malo bolja, ali čišćeno nije, niti znam ko je zadužen za ovaj dio”, rekao je jedan od stanovnika ovog dijela opštine Petnjica.
Osamdesetih godina proš loga vijeka, stručni tim Polimsko gmuzeja u Beranama rekognoscirao je teritoriju sadašnje opštine Petnjica sa ciljem da evidentira potencijalna kulturna dobra i arheološke lokalitete koji se pominju u stručnoj literaturi a utkani su u narodna predanja ovoga kraja. Tom prilikom obišli smo i kanjon Radmanske klisure u potrazi za pećinom koju mještani nazivaju „Jerinin grad“ ili samo Grad. Ova, po svemu neobična klisura, nalazi se na nadmorskoj visini od 1.200 metara, između brda Džilita i Stubice na zapadnoj i Stolova i Klinca na istočnoj strani. Tekući lagano i vjekovima, mala Radmanska rijeka prosjekla je u krečnjaku atraktivan kanjon koji na pojedimim mjestima nije širi od nekoliko metara. Bogata vodom tokom cijele godine Radmančica iz kanjona teče Ravništem a potom se strmo obrušava u pitomu i ravnu Petnjicu, gdje se ispod škole ulijeva u rijeku Popču.
U toj klisuri, dugoj oko 700 metara, evidentirano je nekoliko pećinskih otvora I okapina u kojima je nađen praistorijski keramički materijal. Svojim dimenzijama i bogatstvom arheološ kih nalaza izdvaja se pećina koju mještani nazivaju „Jerinin grad“. Pećinski otvor se nalazi na zapadnoj okomitoj strani, na oko 300 metara od Ravništa i ulaza u klisuru. Radi se o impozantnom objektu dubine 50, širine 25 i visine od oko 30 metara. Ulaz u pećinu je na oko 6 metara iznad vodotoka a odzidan je moćnim kamenim zidom koji je u osnovi širok 1,60 metara a očuvan je u visini od oko 8,00 metara. Zid je rađen od lomljenog i neobrađenog kamena spojenog krečnim malterom sa krupnijim rječnim agregatom.
Od osnove ka vrhu zid se sužava i vjerovatno, na kruništu, nije bio širi od jednog metra. Od zida ka unutrašnjosti pećine sediment se strmo uzdižu, a u najdubljem dijelu formiraju ravan plato koji je, u dugom vremenskom periodu služio kao stanište određenih ljuskih grupa ili zajednica.
Na ovom ravnom i najdubljem dijelu pećine, 1987.godine, Polimski muzej u Beranama je sproveo sondažna arheološka istraživanja i sa dvije ispitne sonde istražio površinu od 20 kvadratnih metara. Na osnovu nađenog materijala bilo je jasno da je pećina nastanjena krajem četvrtog milenijuma prije nove ere, u eneolitu i bronzanom dobu a da je podzidana i korišćena kao svojevrsna utvrda u rimskom periodu u drugoj polovini III i početkom IV vijeka naše ere. I pored relativno plitkog kulturnog sloja, prosječne debljine od 0,45 metara, nađeno je mnoštvo keramičkih fragmenata, koštanih i kremenih alatki , fragmenata rimske keramike, jedna krstasta fbula i jedan bronzani novčić Konstantina II. Dubina kulturnog sloja i relativno mala korisna površina unutrašnjosti pećine, nesumljiv je pokazatelj da je sezonski korišćena, a tragovi povremenog boravka ljudi postoje i u svim ostalim pećinskim otvorima i okapinama.
Posebno zadovoljstvo i izuzetan nalaz predstavlja naselje otkriveno na lokaciji Torine čije smo samo tragove i kratke odjeke života konstatovali u samom kanjonu. Torine se nalaze zapadno od ulaza u kanjon a predstavljaju relativno ravan i dominantan plato smješten ispod Džilita i Stubice. Plato je dug oko 150 metara, nejednake je širine, koja varira od 30 do 50 metara, a sa južne okomite strane podzidan je velikim kamenim blokovima. Dominantan položaj, lak pristup kanjonu sa tekućom vodom, idealni su uslovili za formiranje naselja o čemu svjedoče mnogobrojni fragmenti keramike i kremeni odbitci nađeni na strminama i vododerinama ispod zaravnjenog platoa.
Polimski muzej u Beranama je 2007, a potom i 2012. godine sproveo opsežna rheološka istraživanja radi utvrđivanja površine na kojoj se prostire ovo naselje, njegovu kulturnu i istorijsku pripadnost i vreme trajanja i opstajanja na ovom prostoru. Na južnoj strani naselja nalaze se podzide koje su postavljene radi formiranja ravnog korisnog platoa i radi sprečavanja i zaštite jedinog prilaza sa te strane. Prolaz ka klisuri je uzan i ravan tako da omogućava nesmetan prilaz vodi a služio je i za povlačenje stanovništva u kanjon u slučaju neposredne opasnosti, gdje je odbranu bilo lakše organizovati.
Pored velikog bogatstva arheološki pokretnog materijala (keramičkih fragmenata, kamenih i kremenih alatki i koštanih oruđa) mogli smo da izdvojimo i defnišemo pojedine objekte za stanovanje. Prije svega treba staći da je naselje formirano u eneolitu i da pripada poslednjoj fazi Vinčanske kulturne grupe, a nastalo je krajem 4. i početkom 3. milenijuma prije nove ere. Nosioci ove kulturne grupe po prvi put naseljavaju proctor Petnjice forniranjem naselja na lokalitetu Torine. Nesumljivo je da se u ovom periodu napušta sjedelački način življenja zasnovan na zemljoradnji a osnovni način opstanka bazira se na intezivnom stočarstvu
dopunjenom lovom i ostalom sakupljačkom privredom. Prije svega stočarstvo je bazirano na čuvanju stada u visočijim predjelima u toku ljeta i povlačenjem u ravnice tokom zimskog perioda. U ovom oscilovanom kretanju stanovništva praćena su i sezonska kretanja pojedinih divljih životinja, posebno jedne vrste jelena, pa je sasvim prirodan porast oruđa i alata rađenog od parošaka jelenskih rogova. Ove migracije su omogućile dodir različitih kulturnih grupa koje se bave pronalaženjem i eksploatacijom mineralnih sirovina koje obeležavaju ovaj vremenski period sa pojavom oruđa i oružja rađenog od samorodnog bakra, a potom i bronze.
Ove promjene u načinu življenja evidentne su i u vrsti i raznovrsnosti keramičkog materijala. Vinčanskoj kulturnoj grupi pripadaju fno obrađene keramičke posude, kultni sudovi sa protomima i mali keramički idol boginje plodnosti, uglavnom ezanih za period zemljoradnje. Vrlo brzo uočava se porast keramičkog materijala koji se može pripisati ranom bronzanom dobu ili Bubanj-Hum kulturnoj grupi. Nesumljivo je da su nosioci oba kulturna uticaja iste etničke grupe ali je mlađi material pragmatičan i drugačijeg tipa uslovljen samom potrebom a ne kulturološkim stilom. Nosioci obe kulturne grupe djelimično ukopavaju stambene objekte ovalnog ili elipsoidnog oblika a defnisani prostor je pokriven lakom drvenom građom ili kožom, poput indijanskog šatora. U okviru stambene jedinice nalazilo se ognjište a oko njega su nađeni cijeli i fragmentovani keramički sudovi, koštane i kamene alatke i sve ono što je bilo neophodno za život u takvim uslovima. Pošto je naselje sezonskog tipa korišćene su iste stambene površine pa smo zatekli nekoliko slojeva ognjišta formiranih na istom mjestu. O nesmetanim i neminovnim dodirom sa ostalim kulturnim grupama svjedoče I fragmenti keramičkih posuda koje pripadaju stepskim kulturnim grupama I Južnojadranskom tipu ljubljanske kulture.
Nosioci Bubanj – Hum kulturne grupe pokrivaju određeni prostor oko Niša a staništa i naselja se pružaju od Homoljskih planina preko Kosovske ravni sve do Skadra i Skadarskog jezera. Za sada Torine predstavljaju jedino naselje koje se može pripisati nosiocima ove kulturne grupe. Ono što posebno treba istaći je činjenica da Torine žive svojim životom sve do početka gvozdenog doba, u apsolutnoj hronologiji do kraja drugog milenija ili 1200 godine p.n.e.
Posebna pažnja Radmanskoj klisuri posvećena je krajem III i u IV vijeku naše ere, u periodu dominacije Rima na ovim prostorima. U rimskom periodu proctor Petnjice pripadao je provinciji Prevalis i uređena je u skladu sa agrarnom politikom Rima. Na ovom prostoru treba računati da je zemljište bilo podijeljeno I u vlasništvu rimskih građana koji su obrađivali i koristili dodijeljene im posjede. Na posjedima postoje određeni stambeni i ekonomski objekti koji do sada nijesu ubicirani. No, nesumljivo je da su početkom IV vijeka bili prinuđeni da u Radmanskoj klisuri izgrade jedno, neosvojivo uporište u koje su se povlaćili prilikom neposrednih opasnosti. Na ulazu u klisuru podigli su branu izgradnjom masivnog pregradnog zida i na taj način formirali neprohodno jezero koje se pružalo gotovo do samog ulaza u pećinu nazvanu Jerinih grad. Sama pećina je obezbijeđena podizanjem kamenog zida u visini od oko 11 metara. Pošto je na ulazu postojalo veštačko jezero a pećina podzidana formirano je neosvojivo uporište za sklanjanje stanovnika sa ovog prostora. O povremenom korišćenju ovog uporišta svjedoče nalazi bronzane krstaste fbule, bronzani novčić Konstantina II i mnoštvo fragmenata keramičkih i staklernih posuda.
PREDRAG LUTOVAC/KOMUNA
Emir Muratović, mladi petnjički amaterski glumac, koji je prošlog petka imao premijeru u sali Centra za kulturu sa predstavom “Čovjek za sve”, rekao je za Radio Petnjicu da je zadovoljan nastupom i predstavom.
Tekst i režiju za ovu satiričnu komediju radio je Dragan Koprivica, a glavna uloga je povjerena Muratoviću.
“Na ovogodišnjem Festivalu dramskih amatera, koji je održan u Bijelom Polju, prof. Dragan Koprivica me je zapazio u ulozi u predstave “Poslednji čin komedije smrti” i to je bilo dovoljno da mi ponudi saradnju koja se i ostvarila kroz ovu predstavu. Prepuna sala i aplauzi najbolje govore o kvalitetu same predstave. Sada nam predstoji gostovanje kako u crnogorskim gradovima tako i u regionu, a u planu nam je i gostovanje u Luksemburgu i to u januaru. Želim da se zahvalim predsjedniku opštine Samiru Agoviću koji je dao značajan doprinos za ostvarivanje ovog projekta, kao i Centru za kulturu i Rehu Ramčiloviću predsjedniku “Divan” društva, a posebnu zahvalnost moram da iskažem prema Memu Skenderoviću, koji je maestralno odradio kada je u pitanju svijeto i ton. Naravno, prof. dr Draganu Koprivici takođe se zahvaljujem i nadam se da će saradnja trajati što duže, a prema prvim utiscima, mislim da smo na dobrom putu da to i ostvarimo”, kazao je Emir Muratović.
DENIS BOŽOVIĆ
Komunalna policija opštine Petnjice upozorila peduzeća i druga pravna i fizička lica da su dužni da očiste snijeg sa prilaznih puteva i staza koje koriste kao i da posipaju odgovarajućim materijalom u slučaju poledice i to počev od kolovoza pa sve do svojih objekata kojima ti prilazni putevi služe.
“Takođe upozoravamo građane da su u obavezi da uklanjaju snijeg i led sa krova, kao i ledenice koje predstavljaju opasnost za prolaznike i sami objekat. Ukoliko odgovorna preduzeća, druga pravna ili fizička lica ne izvrše svoje obaveze ovom odlukom pa zbog toga nastupi šteta na tijelu ili imovini trećih lica, ista će u cjelosti za nju odgovarati po princpiu objektine odgovornosti”, stoji u saopštenju Komunalne policije opštine Petnjica
Putevi na području petnjičke opštine su prohodni. Prema riječima direktora komunalnog preduzeća, Mithada Cikotića, svi putni pravci prema mjesnim centrima su prohodni uz preporučenu obaveznu opreznost zbog poledice.
Trenutno raspolažu sa kombinovanom mašinom za čišćenje snijega kao i traktorom sa kosim nožem, a u narednim danima se očekuje da pristigne specijalizovana mašina za čišćenje snijega iz Podgorice gdje se nalazi na servisiranju. Ova mašina će osim čišćenja koristiti i za posipanje rizle. Prema riječima direktora Cikotića, trenutno komunalno preduzeće ne raspolaže sa dovoljnom količinom rizle ali će i taj problem biti riješen u narednim danima.
DENIS BOŽOVIĆ
U organizaciji ZK „Bihor“ iz Luksemburga i ove godine 3. decembra, u prostorijama ovog udruženja, organizovan je tradicionalni turnir u zingu pod imenom „Adžo zinga“.
Turnir je otvorio Remzija Hajdarpašić i objasnio propozicije takmičenja.
Ovo tradicionalno takmičenje otpočelo je tačno u 10:00h, kako je i planirano, a učešće su uzela 42 takmičara podijeni u 21 ekipu.
Sve je proteklo u duhu igre i dobre zabave, a najboljima su se pokazali Džeko Skenderović i Sabit Šabotić. Oni su poslije dvije odigrane partije protiv drugoplasiranih Ahmeta Škrijelja i Medžida Adrovića imali rezultat 1 : 1, te su razigravali u trećoj partiji, gdje su Šabotić i Skenderović imali više sportske sreće.
Treće mjesto pripalo je Šeku Ramdedoviću i Aldanu Rastoderu.
Napomene radi, godine 2015, ovo laskavo priznanje ponijeli su Elvedin Čupo Muhović i Harun Halilović, a 2016. Mevludin Mele Avdić i Amer Gorčević.
Na samom kraju takmičenja prisutnima se obratio predsjednik udruženja ZK „Bihor“ Esko Halilović koji je i uručio priznanja, te se zahvalio učesnicima i čestitao pobjednicima uz želju da će se sportske i kulturne aktivnosti u ZK Bihor i dalje nastaviti u duhu druženja i prijateljstva
Direktor Komunalnig preduzeća Mithad Cikotić rekao je za Radio Petniicu, da su radnici tog kolektiva očistili puteve u centru Petnjice, put do Stenica kao i prilaze i okolinu OŠ “Mahmut Adrović”, kako bi đaci sjutra imali manje problema prilikom dolaska u školu.
U cijelom Bihoru napadao je snijeg u visini od desetak santimetara s tim što je u planinskim predjelima opštine ta visina sniježnog popkrivača mnogo veća. Prema informacijama dežurnih službi, soabraćaj se redovno odvija bez zastoja i većih poteškoća.
“Ekipe Komunalnog preduzeća prate situaciju na terenu i spremni smo da reagujemo u svakom trenutku, ako bude bilo potrebno, rekao je Cikotić.
