Juče ujutro, negdje oko 9 časova u Petnjici, dok se ispijala kafa u “Paši” i pogled slučajno padao na dio Popče koji se vidi između drvene garaže i dvospratnice preko puta, desio se, vjerovatno svakodnevni, ali za nas “obične” ljude ipak rijedak i nevjerovatan prizor. Mlađa žena, tu negdje između 30 i 40 godina je preko lijepo uređenog dvorišta, prišla obali rijeke noseći u jednoj ruci plastičnu kesu punu smeća, a drugoj tri ili četiri plastične flaše. “Gospođa” je tada, u maniru rukometnih šampionki prvo zafrljačila kesu u rijeku, a potom lagano i revnosno, jednu po jednu flašu. Otresla je ruke, popravila odjeću i vratila se u zgradu!

S obzirom na to da je priča nevjerovatna i zvuči skoro kao lovačka, za svjedoke imam najmanje šest ljudi koji su ispijali jutarnje kafe u pomenutom kafiću.

Tek kada se cijeli performans završio shvatio sam da nijesam reagovao novinarski i zabilježio kamerom taj nevjerovatni prizor. Zatečen lakoćom odlaganja smeća po principu “s praga pa na donja vrata”, ostao sam nijem dobrih pet minuta. Nakon toga sam ustao, pošao na “mjesto zločina” i fotografisao minuli rad dotične “građanke” Petnjice. Gomile smeća u tom dijelu Popče su toliko velike da vjerujem da naša junakinja ima jataka u svom poslu.

A ako pogledamo ostale rijeke, Lješnicu, Radmančicu, Trpešku, Vrbičku rijeku, pa sve potoke i pritoke i tom dodamo puteve i neke šume, jasno je da “junaka” kao ova naša iz priče, ima više nego nas koji to nijemo posmatramo.

To potvrđuje i izjava prvog čovjek novoformiranog Komunalnog preduzeća Petnjica, Mithada Cikotića koji kaže da se protiv nekulture i bahatosti teško boriti.

“Da nas je stotinu ne bi mogli stići očistiti ono što baca nekoliko njih u Petnjici”, rezignirano kaže Cikotić. Na pitanje koliko je prijava zbog sličnih stvari napravljeno, on kaže da je u “knjižicu” za sada upisan samo jedan član našeg društva i da je zaveden u rubrici “opomena”. Lako je zaključiti da je to malo bez obzira na to što je ekipa Komunalnog mala i mlada.

Zbog svega ovoga, Radio Petnjica je odlučila da širom otvori oči i zabilježi svako prljanje i  sakaćenje onoga što nam je neko ostavio na čuvanje.

Poziv za sve vas, poštovani prijatelji radija da nam šaljete forografije i snimke devastiranja prirodnih ljepota našeg Bihora.

SAMIR RASTODER

1 of 9

U Petnjici je 12.08.2017. godine održan  V internacionalni festival izvornog stvaralaštva   koji je okupio učesnike iz Crne Gore , Bosne i Hercegovine I Srbije ,

Ovaj festival je održan u okviru IV Bihorskog kulturnog ljeta  i po svemu je opravdao očekivanja kako organizatora tako i publike koja je imala šta da čuje i vidi i koja je aplauzima nagradila svakog učesnika programa i zadovoljna otišla kućii.

U programu su učestvovali članovi Kud-a Piva iz Plužina ,koji su izveli koreografiju Igre i pjesme iz Crne Gore, pjevačka grupe iz Grblja i  pjevačka grupa Kud-a „ Stari grad „ iz Jajca , pjevačka grupa mladih članica Kud-a „ Bihor ,Kud „ Besa „ Zatrijebač iz Tuzi , gajdaš Maksim Mudrinić iz Sivca Srbija , frulaš Radosav Stanić iz Pljevalja  koji ujedno svira i dvojnice ,Fahrudin Bako Dizdarević iz B. Polja koji svira i pjeva uz saz. I Kud „ Bihor „ .

Svi učesnici programa su se trudili da na svoj način predstave izvorno stvaralaštvo  sredine iz koje dolaze , Petnjičani su po prvi put vidjeli i slušali gajde uzivo a Maksim Mudrinić  je to donio na svoj način što je izazvalo ovacije svih u sali , kao i nastup stanića na fruli i dvojnicama . Pjevačke grupe su takoše oduševile jer su skoro svi usali pjevali pjesme uz njih.

Za kraj programa članovi Kud-a „ Bihor „ su premijerno u Petnjici izveli koreografiju „ Ličinsko kolo „ koja je propraćena burnim aplauzom i ovacijama . Po riječima direktora Centra za kultiuru Sinana Tiganja  koreografija je poklon Bratstva Ličina, tekst  za pjesmu i uzikun je uradio gospodin Hazbo Ličina a koreografiju je postavio Ibiš Kujević .

Uporedo  sa ovim festivalom posjetioci su imali priliku da prisustvuju i Etno festivalu „ Bihorska priča „ čiji je organizator Turistička organizacija Petnjica . U okviru etno festivala  u holu Centra za kulturu je bila priređena izložba suvenira  i narodnih rukotvorina , kao i prezentacija Bihorske  sofre – tradicionalnih jela Bihora, tako da su svi učesnici festivala i posjetioci imali priliku da se uvjere u bogatsvo i kvalitet domaće hrane . Oba festivala su podržana od strane  Ministratva kulture, Komisije za raspodjlu dijela prihoda od igra ana sreću,  a pod pokroviteljstvom opštine Petnjica .

Organizatori IV bihorskog kulturnog ljeta JU Centar za kulturu i Turistička organizacija  su veoma zadovoljni realizovanim programima jer kompletna manifestacija po svom sadržaju i koncepciji prevazilazi okvire naše opštine što je opšti utisak svih učesnika ovogodišnjeg programa , što organizatore dodatno obavezuje da i u narednom periodu nastave sa projektima koji promovišu našu opštinu .

Zaključuju   direktori Centra za kulturu Sinan Tiganj i Turističke organizacije Petnjice Rešad Muratović.

Organizator V internacionalnog festivala je UFACG  dok je moderator programa bila sjajna Gorica Ćulafiić

1 of 28

Petnjica će od večeras pa sve do 20.avgusta biti domaćin manifestaciji pod nazivom “Dani evropskog filma u Crnoj Gori 2017.” Naime, delegacija Evropske unije u Crnoj Gori, uz podršku ambasada država članica EU info centra, organizuje pomenutu manifestaciju i to u osam opština među kojima i u opštinu Petnjica. Filmovi će biti prikazivani u Centru za kulturu sa početkom u 19 i 30 časova.

Ovo će biti jedinstvena prilika da petnjička publika uživa u raznim žanrovima od komedije, crnog humora, preko misterije do romantične komedije. U programu manifestacije učestvuju ambasade Danske, Francuske, Holandije, Italije, Kipra, Mađarske, Njemačke, Poljske, Slovačke i Švedske. Ulaz za sve projekcije je besplatan a večeras će biti prikazana kiparska komedija „Član porodice“. 

D.B.

Humanitarna organizacija “Bihor” video prezentacijom se zahvalila ljudima koji su pomagali u prethodnoj godini.
“Humanitarna organizacija Bihor osnovana je 11.08.2016. godine upisom u Registar nevladinih udruzenja u MUP Crne Gore. U danu obiljezavanja godine od osnovanja možemo reći da je plan ispunjen i da smo zadovoljni učinjenim u proteklom periodu, a obavezuje nas da u narednom periodu radimo intenzivnije i u većem obimu. Želimo da se zahvalimo svim ljudima koji su na bilo koji način doprinijeli našem uspješnom radu i pozivamo ih da budu sa nama i u narednom periodu. U znak obilježavanja godine dana postojanja naše humanitarne organizacije kreirali smo video prezentaciju u kojoj smo, izmedju ostalog, predstavili naš rad i iskazali zahvalnost nasim donatorima”, saopštili su iz humantirane organizacije “Bihor”.
Video prezentaciju možete pogledati na adresi:

Gost Radija Petnjica sjutra biće Aldin Muratović, odbornik Bošnjačke stranke u petnjičkom parlamentu, član GO BS, IO BS, OO BS i prdsjednik MO BS.

Aktuelni društveno-politički treutak kao i ekonomska stvarnost Petnjice biće teme o kojima ćemo razgovarati sa jednim od čelnika BS Petnjica.

Emisija je zakazana za sjutra u 10:15

Živimo u vrijeme apsurda i raznih paradoksalnih situacija.
Već desetak dana boravim u Bihoru, tačnije u Petnjici, ponajviše radi festivala „Bihorsko kulturno ljeto“ gdje se svakodnevno družim sa nekoliko mi vrlo dragih prijatelja, ponajprije sa Mirsadom Rastoderom i sa još nekoliko entuzijasta i ljudi od pera.
Petnjica, mala opština na sjeveru Crne Gore, već je okićena novom zgradom opštine, jednom od najljepših u cijeloj republici Crnoj Gori.
Ovdje se i dalje neprestano radi; bruje teške mašine – u toku je izgradnja moderne dionice puta od Petnjice prema Svijetu, radi se po cijeloga dana, čak i nedjeljom…
Gore iznad varošice, na visini od preko hiljadu metara, niče – Bihorski dvorac, najneobičnije zdanje na mjestu gdje su do jučer samo orlovi nesmetano slijetali, i po koji uporni čobanin sa svojom sviralom bi se probio do vrha kamene litice na kojoj čudesni Hamo Korać diže dvorac sa kojega se vide vrhovi velikog broja crnogorskih, pa i albanskih planina. O Bihoru da i ne govorimo – on sa ovih klikova izgleda kao na dlanu. Lijep je Bihor, ali odavde izgleda još ljepši; prosule se zelene bašte kao bihorski ćilimi.
Otvara se i fabrika peškira na Boru, pravi se lovački dom, a u sred varošice i stambena zgrada. Tu su i kilometri novog asfaltnog puta.
Kao čovjeka koji nije ovdje rođen, ali ima bezbroj prijatelja, rodbine i poznanika – sve me to iskreno raduje i ushićuje.
Mnoge velike sredine, sa mnogo jačom privredom, nisu ovoliko uznapredovale za ovih godina od kako je Petnjici vraćen status opštine. S punim pravom možemo konstatovati da se Petnjica infrastrukturno zahuktava. Podržimo je i ostavimo se politikanskih naglabanja, jeda i pizme.
Među pozitivne korake možemo komotno nabrojati i Festival „Zavičajne staze“ koji je, od prije nekoliko godina, preimenovane u „Bihorsko kulturno ljeto“, festival koji stasava i koji iz godine u godinu privlači mnoge poslenike kulture iz regiona i svijeta, a za čiji uspjeh su  ponajzaslužniji Mirsad Rastoder i aktivisti opštine Petnjica na čelu sa Sinanom Tiganjem.
I ovo je put u svijet, put kojim dolaze mnogi i koji iz ove sredine odnose nezaboravne uspomene na ljude i predjele.
Ovo je mjesec svadbi, svadbarske kolone svakodnevno defiluju kroz Bihor i Petnjicu, a razdragani svatovi šenluče. Zidaju se i nove kuće i stiče se utisak da je blagostanje kakvog nigdje nema.
Za ovakavu sliku Petnjice ponajzaslužniji su ljudi iz dijaspore koji, praveći kuće i uređujući svoje bašte i prilaze, poručuju da vole svoj zavičaj i da mu se kane vratiti.
I sada, pitate se – gdje je apsurd?!
Ljudi i dalje odavde odlaze. Iako država daje subvencije i potpomaže razvoj poljoprivrede i stočarstava – mladi odlaze.
Potpuno je prirodno težiti boljem, ali – da li je bolje u tuđoj zemlji negoli u svojoj pa i neka se u tuđini bolje zarađuje?!
Poslije desetak dana boravka u Bihoru i obilazeći mnoga sela shvatio sam da onaj ko hoće raditi koliko se radi u Luksemburgu, Njemačkoj ili Švajcarskoj… može pristojno živjeti sa mnogo manje stresa i nervoze.
Ovih dana sam donio i čvrstu odluku:
U Bihoru, a najvjerovatnije u svom rodnom selu Vrbe u bjelopoljskoj opštini – uz Božju pomoć, sagradit ću kuću, pa makar i ja, kao i mnogi koji su otišli sa ovih prostora, samo desetak dana u godini, provodio u njoj.  Možda je i ovo apsurd, ali hoću.
Hoću i moram!

FAIZ SOFTIĆ