OO SDP-a Petnjica uputio je čestitku povodom Dana Opštine Petnjica.

“Dragi Bihorci, prije osam godina, Skupštinskom odlukom povratili smo status Opštine, u kojem je ogromnim dijelom i doprinosom sudjelovala i Socijaldemokratska partija. Ostalo je nama da se sami organizujemo za bolji život Bihorki i Bihoraca.

Odgovornost i ljubav prema svom kraju se ne iskazuje samo riječima, nego predanim radom na dobrobit svih građana Bihora.

Povratkom statusa Opštine, dato nam je referendumskim emanetom, nama svim Bihorcima da obavezno čuvamo životnu sredinu od nas samih i da je ostavimo zdravu mlađoj generaciji.

U ime OO SDP Petnjica i u svoje lično ime, čestitam Dana Opštine svim Bihorcima u Petnjici i dijaspore.
Čestitamo predsjedniku Opštine Agoviću i njegovim saradnicima, kao i predsjedniku Skupštine Opštine Adroviću i svim odbornicima političkih subjekata sa željom da svaki naredni Dan Opštine dočekujemo u boljim uslovima uz napredak ispravno-radno političkih odluka”stoji u saopštenju predsjednika OO SDP-a Petnjica Salema Smailovića.

Odjeljenje za poljoprivredu opštine Petnjice, obavještava poljoprivredne proizvođače sa teritorije opštine Petnjica da su u toku tri javna poziva: Adaptacija katuna i pomoćnih objekata, nabavka sitne mehanizacije (samohodne freze, pumpe za samovod, agregati i sistem za rasvjetu) i nadoknada štete na gazdinstvima.

Prijava zainteresovanih može se izvršiti na prijavnici Opštine i trajaće do 18. avgusta.

O kriterijumima i uslovima za podnošenje zahtjeva, građani se mogu obratiti odjeljenju za poljoprivredu ili pozvati na brojeve 069-497-297 ili 069-537-236.

Vrijeme od osnivanja Opštine Petnjica potvrdilo je njenu odlučnost da preuzme odgovornost za sopstveni razvoj, što je učvrstilo njenu integrisanost u savremeno crnogorsko multietničko građansko društvo, ocijenio je predsjednik Crne Gore Milo Đukanović.

On je rukovodstvu i građanima Petnjice ćestitao Dan opštine, 4. avgust.

„Vrijeme od osnivanja opštine je u punoj mjeri potvrdilo vašu odlučnost da preuzmete odgovornost za razvoj Petnjice, uz podršku Vlade i drugih državnih organa, što je učvrstilo njenu integrisanost u savremeno crnogorsko multietničko građansko društvo“, kazao je Đukanović.

To je, kako je naveo, jedna od temeljnih vrijednosti koju baštini i današnja Crna Gora.

„Zemlja koja ostaje važan faktor regionalne stabilnosti, uvažena članica NATO, sa svim otvorenim pregovaračkim poglavljima za članstvo u Evropskoj uniji, na strateškom putu stvaranja stabilnih uslova za prosperitetan ekonomski i demokratski razvoj i za evropski kvalitet života naših građana“, dodao je Đukanović.

Prema njegovim riječima, u tim procesima građani Petnjice i cijelog Bihorskog kraja imaju svoje posebno mjesto i ulogu.

„Što je potvrđeno i u ovom vremenu kada se Crna Gora, kao i cijeli svijet suočava sa pandemijom novog korona virusa i posljedicama tog nepoznatog izazova, na koji odlučno i solidarno moramo dati odgovore“, dodaje se u čestitki Đukanovića.

Veliki požar koji se dogodio jutros u MZ Vrbica uništio je kuću Remza Rastodera.

Prema saznanjima portala radija, uzrok požara je nepažljivo rukovanje plinskom bocom.

Vlasnik objekta je kratko pojasnio kako je došlo do požara i njegovi uzaludni pokušaji da spriječe.

“Nekoliko puta sam pokušavao da ugasim. Baci dekicu, baci jorgane, ne pomaže ništa. Gori ko crni đavo. Nije bilo govora da se ugasi”, kratko je istakao  Remzo koji živi sam u porodičnoj kući u mjestu Krake.

“I pored toga što su vatrogasci veoma brzo došli, na žalost, nijesu uspjeli da ugase požar i da sačuvaju stambeni objekat u kojem je boravio Remzo. Objekat je djelimično izgrađen i od drvene građe pa je se požar brzo raširio, a plamen je progutao cijelo pokućanstvo. U ovim trenucima smo tu da pomognemo i da intervenišemo u onoj mjeri koliko je to moguće. Na svu sreću, naš sugrađanin nije dobio ozlede i nije bio životno ugrožen i ako se vatrena stihija veoma brzo širila. On je trenutno u šoku i dobio je prvu ljekarsku pomoć i intervenciji koja mu je ukazana u Zdravstvenoj stanici u Petnjici i iskreno se nadam da će biti dobro”, istakao je predsjednik opštine, Samir Agović prilikom obilaska zgarišta gdje je nekada bila porodična kuće Remza Rastodera.

Vatrogasci su još na terenu i kako bi spriječili da se požar ne raširi na pomoćne objekte koji se nalaze u neposrednoj blizini objekta koji je izgorio.

DENIS BOŽOVIĆ

1 of 4

Oštro, i mene je zaboljelo, fijuknu kandžija preko prašnjavih leđa malog, đogata. U kotaru, ispod oraha, zavezan za stub od bagrema kaskao je neumorni mali konj, gazeći snopove pšenice naređane preko lastre koju je dedo sklepao od nekih starih buradi od ulja. Kao kroz maglu, sjećam se samo tog konja, izbrazdanog lica mog deda i kandžije sa tri strune. I moje znatiželje, kako to i zašto fijuče tako prijeteće ta kandžija.

“Samko, probaj ti, ajde”, rekao je Dedo, dozivajući me dok sam stajao na kraju kruga kojeg je mali đogat napravio gazeći od sabaha.

A dedo zapravo tada nije ni bio godinama star, samo je krčeći šume i praveći njive i livade i brinući se o svojoj dvanestočlanoj porodici, nabacio brazde na licu koje su odavale ozbiljnog i beskompromisnog borca.

Kada sam mnogo godina kasnije naučio da računam, i odbrojao godine i shvatio, zapravo da je bio jako, jako mlad. Tu negdje, tek oko 40 godina.

Francuzica na glavi, poblijdela od sunca i mali, od znoja mokri čuperak kose, pomalo prosijed, virio je ispod kape na avgustovskom suncu. To je taj drugi izraz koji sam zapamtio – pravi “dedovski”, pokroviteljskim, blagi.. i u oštroj suprotnosti sa licem i rukama. Koščasti Sadrija odavao je čovjeka koji je u svakom trenutku znao šta hoće, šta želi i šta mora, ali i nekog ko sa takvim iznijansiranim i nenaučenim, ali naslijeđenim osjećajem za prirodnu pravdu, svojim grubim rukama i licem pomiluje kao da je godinama rastao na nekakvom dvoru.

Iz sjećanja vadim i želim da otrgnem od zaborava to da sam u tom, vrelom za Bihor, avgustovskom danu, uzeo kandžiju, tu moćnu spravu i krenuo za konjem. Udario sam jednom, ali sa pola snage, jer mi se činilo da konj ionako zna šta treba da radi. A i žao mi ga je bilo. Ni Dedo ga nije udarao, samo je fijukao kandžijom pored njega kako bi mu valjda stavio do znanja da do akšama moraju pregaziti sve nasložene snopove pšenice….

Od tada je prošlo 50 godina, a ja se i dalje živo sjećam tog avgustovskog dana i te kandžije i tog čuperka, te izblijedele francuzice, tih ruku, lica i tog malog konja.

SAMIR RASTODER

Pet godina, 6.725 tekstova, više stotina video priča, skoro 1000 sagovornika, više stotina radio emisija o Petnjici, Bihoru, dijaspori, zabilježeni svaki značajni događaj u zavičaju, ispričanih na stotine životnih priča, promovisani talenti, životne vrijednosti, Bihor… samo je dio onoga što su Radio Petnjica i portal uradili od 3. avgusta 2015. godine do danas.

Samir Rastoder, Raif Adrović, Denis Božović, Enko Korać, Dino Račić, Selma Adrović, Aldijana Novalić, Aldijana Javorovac, Almina Šabotić, Ivanka Fatić Rastoder, Dino Rastoder, Relja Rastoder, Čarna Rastoder, Jelena Orović, Vlado Perović, Đuro Vučnić, Nebojša Trajković…, dio je ekipe koja je radila u ovih pet godina postojanja i uprkos preprekama uspijevala da uđe u dom svih Bihoraca od Australije do Amerike, od Švajcarske do Švedske i da postane dobar gost i još bolji domaćin.

Crna Gora i Bihor je danas u pandemiji korona virusa i zbog toga naš peti rođendan ne možemo proslaviti onako kako bi trebalo, onako kako smo planirali poštujući mjere Nacionalnog koordinacionog tijela, samo ćemo vam obećati da ćemo, zajedno sa vama, kada prođe ova pošast, napraviti posedak za pamćenje.

Uz čestitke ekipi koja gradi naš i vaš medij, dugujemo i zahvalnost Opštini Petnjica i predsjedniku Samiru Agoviću, ministrima Milutinu Simoviću i Aleksandru Bogdanoviću, te bivšim ministrima Janku Ljumoviću, Vujici Lazoviću, nezaobilaznom Ismetu Iku Latiću, dijaspori na čelu sa ZK Bihor iz Luksemburga, Hamdiji Rastoderu, Edinu Medu Latiću, Faizu Softiću, bihorskim političkim predstavnicima Adnanu Muhoviću, Almiru Muratoviću, Meši Adroviću i još mnogima koje je teško pobrojati.

Zahvalnost i prijateljima koji su svojim djelima pomogli da i dalje sanjamo, Adnanu Duriću iz Švedske, Srđi Pavićeviću iz Podgorice, Željku Vukmiroviću iz Podgorice, Osmanu Hadroviću iz Berana, Violeti Vujović Kiković iz Berana, Ibru i Amaru Rastoderu iz Petnjice….

Posebnu zahvalnost dugujemo našim privrednim partnerime “Rajzenbusu”, Eurošuntiću”, “Desetki”, privatnoj bolnici “Tesla medikal”, te kompanijama “EPCG”, “CEDIS” i “Bemax”.

Obećali smo prije pet godina da ćemo “OKUPITI SVE NA JEDNOM MJESTU” i to obećanje smo ispunili. Sada vam obećavamo da će porodica “Radija Petnjica” rasti i jačati kako bismo svi zajedno izgradili Bihor za dobro svih nas, za ponos i u ime amaneta koji su nam ostavili naši slavni preci.

Srećno!

SAMIR RASTODER

Otvaranje Radija Petnjica 2015.

1 of 32