Šef odborničkog kluba u petnjičkom parlamentu Rifat Agović je u razgovoru za portal radiopetnjica.me je rekao da je Petnjica propustila veliki broj šansi da izraste u bogatiju sredinu. On smatra da Vlada i lokalna vlast treba da urade mnogo više kako bi se spriječilo iseljavanje ljudi iz Bihora. Agović, takođe kaže da tek nakon snaženja relanog sektora i razvoja cjelokupne privrede, popraviće se u mnogome svi ekonomski parametri u Petnjici.

RP:Najjači utisak o Petnjici u deceniji za nama, nakon povratka statusa opštine.

AGOVIĆ: Propuštena  šansa, koja nam se rijetko ukazivala.
Nažalost nakon 10 godina, ukupan utisak je negativan. Povratkom statusa opštine kod svih nas javila se velika euforija, želja i nada u bolje sjutra. ,,Sada konačno sami odlučujemo o sebi, uradićemo sve najbolje za nas”.  U svim sazivima bio sam odbornik u SO, a u onom prvom smo donijeli mnogo dobrih Odluka. Medjutim, onaj ko je trebao sve to usvojeno da sprovede (izvršna vlast) to nije radio. Pomenuću Odluku o DUP, Odluku o PUP, Odluku o komunalnom redu, Odluku o lokalnim putevima, Odluku o savjetu za saradnju sa dijasporom, Odluku o javnom vodosnabdijevanju, ali i niz drugih, koje da su sprovedene danas bi uslovi bili mnogo bolji.
Decenija je prošla, nada još traje, ali su promjene neophodne.

RP: Kako biste opisali trenutnu situaciju u opštini Petnjica u pogledu iseljavanja stanovništva i može li se i kako zaustaviti

AGOVIĆ: Iseljavanje ljudi iz Petnjice, ali i sa sjevera CG predstavlja problem masovnih migracija, za koji opština nema, niti može sama naći rješenje. Za nas poseban problem je iseljavanje mladih-radno sposobnih ljudi. Vlada CG zajedno sa opštinama sa sjevera CG, treba da donese strategije ravnomjernog razvoja države, da uloži značajna sredstva u sjever u sve oblasti, da gradjanima pruži ovdje sve ono što dobiju kad odu u Luksemburg, Njemačku, Švajcarsku. Stoga bi politike trebalo usmjeriti ka upravljanju migracijama, na način na koji će dati najviše pozitivnih efekata, te migracije prepoznati i kao šansu za našu opštinu, za ostanak, dolazak i povratak ljudi, a isto tako minimalizovati njene negativne efekte na pojedinca, opštinu, pa i državu.

RP: Koje kapitalne projekte smatrate ključnim za dalji razvoj opštine Petnjica?

AGOVIĆ: Za razvoj svake opštine, pa i naše, osnovno je dobra putna povezanost, riješeno pitanje vodosnabdijevanja, stabilna struja. Ovdje prije svega  Petnjicu treba povezati regionalnim putevima Petnjica-Berane i Petnjica-Bioča, sa budućim auto-putom, zatim od Petnjice do svih mjesnih centara rekonstruisati lokalne puteve. Riješiti pitanje  vodosnabdijevanja za sve stanovnike Petnjice, konačno privesti kraju projekat vodovod Murovsko vrelo. Obezbijediti stabilnu struju za domaćinstva i privredu. Nakon toga svi naši potencijali, prelijepa naša sela, turistički lokaliteti, planine, šume, mogu se valorizovati na najbolji mogući način. Mi, kao odbornici Bošnjačke stranke, mnogo puta smo zahtijevali od izvršne vlasti rješavanje ovih pitanja, medjutim ova vlast nije imala sluha za svoje gradjane.

RP: Kako ocjenjujete trenutnu zaposlenost u opštini i koje mjere smatrate potrebnim za poboljšanje situacije

AGOVIĆ: Visoka stopa nezaposlenosti u opštini Petnjica je problem sa kojim se suočavamo, nezaposlene osobe su lica koja se smatraju glavnim akterima u migracionim tokovima. Još jedan problem je što je široko rasprostranjeno uvjerenje da su zaposleni u javnom sektoru zaštičeni i u mnogo povoljnijem položaju od drugih zaposlenih, pa se primjećuje  loš trend da se zaposleni iz privatnog prebacuju u javni sektor. Uslovi za zapošljavanje moraju biti jednaki za sve, posebno u javnom sektoru treba birati ljude sa najviše znanja i želje da pomognu svom kraju. Opština treba da opredijeli sredstva za karijerno i profesionalno usavršavanje svojih zaposlenih, takodje treba da kontinuirano podržava relani sektor, posebno mala i srednja preduzeća, nadje kredibilne investitore, pruži im povoljne uslove za biznis, a to je sve suprotno od ovoga do sada. Svima nam je poznata priča o preduzeću ,,Usluge” koje je osnovala opština, o onim najavljivanim fabrikama i sl.

RP: Kako biste opisali ekonomske parametre opštine Petnjica i koje biste promjene predložili za unapređenje ekonomske situacije

AGOVIĆ: Po mnogim ekonomskim parametrima Petnjica je na začelju opština u CG. Od planiranog Budžeta opštine Petnjica za 2024. godinu u iznosu od oko 2 800 000, preko 90% su prihodi od egalizacionog fonda, zakonom ustupljeni prihodi i prihod od budžeta države, dok je samo 10% sopstvenih prihoda opštine. Ovo zaista treba mijenjati, te sopstvene  prihode značajno uvećat, a prije svega bolja naplata poreza na nepokretnost, lokalnih komunalnih taksi, naknada za komunalno opremanje gradjevinskog zemljišta. Lokalna vlast treba da usvoji nove mjere, koje će dati rezultate u povećanju prihoda. Tek nakon snaženja relanog sektora i razvoja cjelokupne privrede, popraviće se u mnogome svi ekonomski parametri.

RP: Koje su najveće izazovi s kojima se suočava poljoprivreda u opštini Petnjica i kako ih rješavati

AGOVIĆ: Poljoprovreda je svakako najvažnija grana privrede u Bihoru. Uz turizam, možda i najbolja šansa za razvoj naše opštine i opstanak stanovništa na ovom području. Nažalost poljoprivredni proizvodjači susreću se sa mnogo problema, od loše putne infrastrukture, otkupa mlijeka, nepostojanja stočne i pijace za voće i povrće u našoj opštini, do po meni najvećeg a to je nebriga vlasti i minorna ulaganja opštine u strateški važnu granu privrede. Čak i nerazvijene opštine u okruženju daju subvencije za mlijeko, a mi ni to nemamo. Ako pogledate države u okruženju, mnogo su veće premije u stočarstvu, što naše poljoprivrednike dovodi u nezavidan položaj. Ni naši pčelari nemaju subencije od opštine na pčelinja društva, baš kao ni ostali poljoprivrednici. Ako znamo da je 465 registrovanih gazdinstava u Petnjici, sredstva koja se opredjeljuju za subvencije su 50-60 eura godišnje po jednom poljoprivrednom gazdinstvu, složićete se da se toliko dnevno potroši za gorivo za službena vozila opštine. Opština mora izdvajati nekoliko stotina hiljada eura za poljoprivredu, kako bi broj nezaposlenih padao, a poljoprivreda došla tamo gdje joj je i mjesto, u vrhu svih prioriteta.