VODIMO VAS U ŠETNJU DO KALICE – MALO SELO SA VELIKIM LJUDIMA

Radio Petnjica
-
0
VODIMO VAS U ŠETNJU DO KALICE – MALO SELO SA VELIKIM LJUDIMA

Kalica je malo selo u opštini Petnjica smješteno na ne tako ravnom platou, nedaleko od Trpezi sa zapada, obavijeno šumom i planinskim vijencem sa istoka. U Kalici žive 33 domaćinstva i  svi se prezivaju Osmanović.

Ustaneš. Nema buke, galame, samo tišina i pjetlovi, paskoro ritualno ispijanje kafe sa kockom. Odradiš ono što imaš, prošetaš seoskim sokacima, svratiš do prodavnice, usput popričaš sa ljudima koji nemaju brige da li će zaglaviti u saobraćaju, zakasniti na posao ili moraju nešto jesti na brzinu. Dođeš kući, za doručak vruć hleb, domaći sir, tople ruke….To je Kalica danas.

Kalica

„Pleme Osmanović potiče od plemena Bulatovića. Gošo Bulatović, koji je imao tri sina, ostali su rano siročad. Kada su odrasli i postali momci, svoje rodno mjesto morali su da napuste zbog ubistva, te su se doselili u Bihor-Trpezi.  Dva brata mijenjaju vjeru i prelaze na islam, dok treći ostaje pravoslavac. Ime mu je bilo Veljo. Napustio je Trpezi i otišao Bašču, rožajsko selo gdje sad postoji pleme Veljovići.

Nakon prelaska na islam, jedan od braće uzima ime Muho, od kojeg danas imamo poznato prezime Muhovići i ostaje u Trpezima.  Drugi brat odlazi u Kalicu pod imenom Osman, gdje se nastanjuje i od njega potiču Osmanovići. Osman je imao tri sina: Dervo, Ahmed i Smajo. Dervo je, takođe imao tri sina i to Numana, Hajra i Mehu. Ahmed je imao četri sina Nuha, Tahira, Nezira. Smajo je imao dva sina – Kahra i  Suka. Ima se  mnogo toga kazati o njima, o njihovom zajedništvu, slozi, svemu onome što krasi naše pretke. Iako su Muho i Osman  bili druge vjere u odnosu na svog brata Velja, nit koja ih je spajala ništa nije moglo presječi, pokolebati… Ono što su oni njegovali prešlo je i na potomke, tako da i danas možete čuti da Osmanovići, Muhovići i Bultovići jedni druge zovu rođacima ili „rođo“.  Brak između ova tri plemena strogo je zabranjen. Do sada nije zabelježeno da je bio neki ovakav slučaj“, ispričao je legendu za portal jedan od starijih mještana Kalice.

Nekada je Kalica kao i sva obližnja mjesta brojala više od 10 članova u jednoj kuću. Često se među mještanima ovoga sela mogla čuti dobro poznata izreka „gdje čeljad nisu bijesna ni kuća nije tijesna“. Prvi spratovi kuće većinom su bili od kamena i u njima je uglavnom boravila stoka, dok je na drugom spratu živjela porodica. Ono što je krasilo ovo mjesto  je sloga.

Škola na vrhu sela  u dvije prostorije primala je do 60 učenika, koji su išli u dvije smjene. Nakon završenog četvrtog razreda,  nastavak svog osmogodišnjeg  školovanja nastavljali su OŠ Trpezi. Nova škola, na dnu sela, izgrađena je 2009. godine od strane fondacije Caritas. Škola ima dva sprata. Na prvom su tri učionice. Drugi sprat je namijenjen za sjednice MZ Kalica.  Nekada je bilo 60 učenika, a danas, na žalost, samo šest.  Djece je sve manje.

Kažu stariji da, kako je krenulo, nećemo imati ni koga dozvati, niti nam se ko odazvati.

„Nekada je život bio težak, manjak vode, loši putevi, velike porodice, dosta stoke, napatile su mnoge ljude ovoga kraja. Dan je počinjao u pet sati. Ujutru sam morala zamijesti puno hljeba i to za 12 članova porodice. Nakon toga morala sam završiti poslove oko krava i ovaca, a po povratku iz štale pekao se napravljeni hleb. Djeca su takođe ustajala rano, nije bilo spavanja do podne, kao što je slučaj sa današnjom omladinom, jer po jutru se dan poznaje. Uvijek je imalo posla, kako u kući tako i na njivi. Velika se muka vidjela, ali opet bilo je to vrijeme sreće, radosti, igranja. Na svakom pedalju zemlje u bilo koje vrijeme mogla se čuti pjesma, smijeh, priča. Svaki dan je bio poseban za omladinu. Danas i nije baš tako, jer sve im je dostupno, pa i nemaju želju za ničim. Nekada se jedna čokolada dijelila na 15 djelova. Nekad je selo bilo uzdanica grada, njegov izvor prihoda, glavni resurs. Selo je živjelo, a i ljudi u njemu. Bez ljudi nije ni moglo. Bez porodica i njenih brojnih članova, selo nije moglo ni da živi ni da opstane. Male kućice, okupljale su mnogobrojnu porodicu jedino kada je vrijeme bilo za ručak ili u zimskim danima na posetku i pred počinak. A preko dana svi su bili na polju, radili. I žensko i muško, i staro i mlado. Nijesu imali vremena ni da se posvađaju. Disciplina, i svi su znali svoj dio posla. Niko se nije žalio. I funkcionisalo je selo“, skoro kroz suze priča stara nana iz Kalice.

Put prema Kalici asfaltiran je 2008 godine i on povezuje Petnjicu i okolna sela sa Rožajama. Put je veoma strm sa oštrim krivinama. Asfalt je i danas u dobrom stanju.  Preko sredine sela i danas postoji makadam koji povezuje početak, sredinu i kraj sela. Mještani se nadaju da će ubrzo i središnji dio sela biti asfaltiran, jer velike vode razore put, a u  zimskim danima je teško doći do kuća mjestena.

Na sredini sela  nalazi se džamija izgrađena 1996 godine, za čiju su izgradnju sredstva obezbijedili mještani i dijaspora. Džamija je napravljena na imanju rahmetli Bećira Osmanovića. Od 1996 godine džamija u ramazanskim danima nije prestajala sa radom.

U selu su za vrijeme zime mnoge kuće zatvorene, gazde umrle, naslednici otišli za boljim životom. Nekada su mještani držali veliki broj stoke, dok danas domaćini drže jednu i maksimum dvije krave. Mještani se uglavnom bave poljoprivredom, ali odlaze i na sezonske poslove van države. Mnogi su zbog boljeg života odselili u razne krajeve svijeta. Ali i dan danas rado pomažu i ulažu u svoje rodno mjesto, gdje se u ljetnjim mjesecima odmaraju sa svojim porodicama i rodbinom.

PODACI O KALICI

Kalica je selo u opštini Petnjica u Crnoj Gori, istočno od centra prema Rožajama. Smješteno je na nadmorskoj visini od 1264 metra. Prema popisu iz 2003. godine u Kalici je živjelo 146 stanovnika (prema popisu iz 1991 bilo je 227 stanovnika). U Kalici danas živi 92 punoletna stanovnika, a prosječna  starost stanovništva iznosi 30,5 godina. U naselju ima 33 domaćinstva, a prosječan broj članova po domaćinstvu je 4,42.

BAJRAM OSMANOVIĆ

RUJOVIĆ NAJBOLJI DESNI BEK RUMUNIJE

Radio Petnjica
-
0
RUJOVIĆ NAJBOLJI DESNI BEK RUMUNIJE

Crnogorska fudbalerka Alisa Rujović najbolji je desni bek rumunske Super lige, u tradicionalnom izboru društvene mreže za sportiste Sportifico.

Članica Fer pleja /Fair Play/ iz Bukurešta glasovima posjetilaca zvaničnog sajta izabrana je u idealan tim i za najuspješniju na poziciji desnog beka.

Rujović je kazala agenciji MINA da je takmičenje podržano od najvećih u svijetu fudbala, Adidasa i svih njegovih ambasadora, uključujući jednog od najslavnijih sa prostora bivše Jugoslavije, Dejana Stankovića.

Prema njenim riječima, to je mreža koja okuplja sve fudbalere, fudbalereke i trenere sa područija Balkana.

„To je mjesto gdje nam je omogućena razmjena iskustava sa ostalim igračima, konsultacije sa trenerima, praćenje svog razvoja, ma gdje god se nalazili. Sportifiko je mreža koja poručuje da nikad ne treba odustati i tu je da nam pomogne u pronalaženju motivacije za napredak. Na kraju dolazi taj takmičarski dio, zbog kog se trudimo da naše rezultate što bolje predstavimo, mada i oni loši su “dobrodosli” jer uvijek imamo što šta da naučimo iz njih“, kazala je Rujović.

Ona je istakla da je u Rumuniji godinu i da je glavni “krivac” dolaska u Bukurešt – Likovna akademija.

„Ona je glavni krivac dolaska, a i podsticaj da ne zanemarim svoju najveću ljubav – fudbal. Nije bilo lako uskladiti obaveze, fakultet i treninge, ali sa dovoljnom volje i želje i tačno određenim ciljem uspjela sam. U klubu, i Bukureštu, osjećam se kao u mojoj Crnoj Gori. A i kako i ne bi kada su to ljudi puni topline, prijateljske atmosfere razumijevanja, spremni da ti pomognu“, kazala je Rujović.

Ona je podsjetila da je prve fudbalske korake napravila u fudbalskom klubu Petnjica, sa trenerom Anelom Muratovićem.

„Slijedi Bijelo Polje i ŽFK Sport Uno, koji se takmičio u Prvoj crnogorskoj ligi. Sa tim klubom, sa 12 godina, osvojila sam Kup Crne Gore. Dobre igre bile su najbolja preporuka za poziv i odlazak u pljevaljsku Breznicu, zvaničnog i višestrukog prvaka Crne Gore i učesnika UEFA Lige šampiona“, kazala je Rujović.

Prema njenim riječima, ljubav prema umjetnosti i obaveze na Likovnoj akademiji odveli su je na Cetinje, gdje je tri sezone nosila dres Lovćena.

„Posljednji klub u Crnoj Gori za koji sam nastupala bila je Mladost iz Podgorice, čiji je trener Duško Globarević imao veliki udio u mom pronalaženju kluba u Rumuniji, od priprema za probu pa sve do papirologije, na čemu sam mu zahvalna. Za Fer plej vezana sam do juna 2021. godine. Tada ćemo vidjeti kuda će me dvije različite vrste umjetnosti povesti“, kazala je Rujović.

IZVOR: MINA

UČESNICI LJETNJEG OMLADINSKOG KAMPUSA GOSTI PREDSJEDNIKA OPŠTINE

Radio Petnjica
-
0
UČESNICI LJETNJEG OMLADINSKOG KAMPUSA GOSTI PREDSJEDNIKA OPŠTINE

Učesnici “Ljetnjeg omladinskog kampusa bosanskog jezika, bošnjačke kulture i duhovnosti”, koji je održava u Bošnjačkom kulturnom centru “Sandžak” bili su u posjeti opštini Petnjica gdje ih je sa svojim saradnicima ugostio predsjednik opštine Samir Agović.

Učesnici kampusa su iskazali zahvalnost i zadovoljstvo što su bili u prilici biti gosti lokalnoj upravi. Predsjednik Agović je poželio dobrodošlicu i upoznao prisutne sa načinom rada i budućim aktivnostima opštine. Takodje je naglasio otvorenost opštine Petnjice za ovakve i slične dogadjaje, a sve za dobrobit razvoja naše opštine kao i promocije poznatog bihorskog gostoprimstva.

PETNJICA: POSLA IMA, ALI RADNIKA NI ZA LIJEK

Radio Petnjica
-
0
PETNJICA: POSLA IMA, ALI RADNIKA NI ZA LIJEK

Da Petnjica ima problem sa radnom snagom najbolje se može uvidjeti na primjeru kafe restorana Merak. Vlasnik ovog ugostitesljkog objekta u centru Petnjice već izvjesno vrijeme traži radnike.

„Sada trenutno tražim jednog radnika za rad u sali – konobar i jednog radnika za rad u kuhinji. Plata je od 200 do 400 eura, naravno, radni staž i osiguranje kao i hrana. Period obuke je obavezan, a ukoliko dođe radnik kojem nije potrebna obuka onda prima punu platu, u suprotnom, prima pola plate dok se god ne obuči za obavljanje posla. Imam uslova i potrebu da zaposlim nekog iz Petnjice da radi ali je očigledno da ne vole mladi da rade“, istakao je vlasnik restorana Merak u kratkom razgovoru za portal radija uz dobacivanje jednog od gostiju od susjednog stola da je za sve kriv sistem i država.

„Daju socijale i razno razna primanja pa mladi neće da rade. Više vole da sjede i primaju od države koliko toliko no da rade i zarađuju“, rekao je gost restorana Merak.

Slična situacija je još firmi koje posluju u Petnjici.

I Radio Petnjica već godinu bezuspješno traži novinare, mlade ljude željne istraživanja i rada u redakciji. Na više objavljenih oglasa se niko nije javio, pa se sve svodi na potragu preko prijatelja, poznanika….

Ponuda za posao u redakciji Radija Petnjica je otvorena za sve, a zainteresovani se mogu javiti na mejl [email protected]; [email protected], ili na broj telefona 067 833 411

DENIS BOŽOVIĆ

ODRŽANA KONFERENCIJA “KLIMATSKE PROMJENE I NVO SEKTOR”

Radio Petnjica
-
0
ODRŽANA KONFERENCIJA “KLIMATSKE PROMJENE I NVO SEKTOR”

U Beranama je održana konferencija pod nazivom “Klimatske promjene i NVO sektor“, kojoj su prisustvovali predstavnici nevladinih organizacija.

Konferencija se održavala dva dana i obuhvatila je sljedeće teme: Značaj politike održivog razvoja u Crnoj Gori, Ciljevi održivog razvoja i klimatske promjene, Strateški i zakonodavni okvir u oblasti klimatskih promjena, EU politika klimatskih promjena, Komparacija UN Ciljeva održivog razvoja i EU ciljeva, Obaveze na lokalnom i nacionalnom nivou Crne Gore.

Tokom Konferencije je premijerno prikazan film posvećen klimatskim promjenama, te predstavljen Priručnik primjera dobre prakse iz ove oblasti.

Konferencija se organizovala kroz projekat „Klimatske promjene – izazov budućnosti“, koji je finansiran kroz projekat “Zajedno za bolju klimu u Crnoj Gori” a realizuje se uz finansijsku podršku Evropske unije i Ministarstva javne uprave.

ASFALTIRANJE PUTA PETNJICA – BERANE: TOTALANA OBUSTAVA SAOBRAĆAJA OD 9 DO 14 ČASOVA

Radio Petnjica
-
0
ASFALTIRANJE PUTA PETNJICA – BERANE: TOTALANA OBUSTAVA SAOBRAĆAJA OD 9 DO 14 ČASOVA

Na putnom pravcu od Podvada prema Polici, od danas važi totalna obustava saobraćaja u periodu od 9 do 14 časova, zbog ugradnje asfalta od Stenica prema Duljkovoj stanici.

Kako su saopštili portalu radija iz Bemax-a, totalna obustava saobraćaja će biti svakog dana u zakazanom terminu sve do trećeg septembra. Izvođenje radova, kako su istakli iz ove građevinske firme, teku planiranom dinamikom.

DENIS BOŽOVIĆ

BIHORSKE LEGENDE: LEDNJAČA – OD PEĆINE ZA SKRIVANJE DO PRIRODNOG FRIŽDERA

Radio Petnjica
-
0
BIHORSKE LEGENDE: LEDNJAČA – OD PEĆINE ZA SKRIVANJE DO PRIRODNOG FRIŽDERA

Mještani sela Kalica su prije nego što je došao prvi frižder u ovaj bihorski kraj, koristili prirodu kako bi čuvali namirnice za vrijeme ljetnjih vrućina.

Visoko iznad Kalice u “Slamskim homarima”, postoji pećina koja u narodu nema neko posebno ime osim ono po čemu je poznata i za šta je služila – Lednjača. Kaličiki zamrzivač ili frižder – Lednjača, bila je prekrivena gustom šumom koja je prije nekoliko godina izgorela i sada je to mjesto potpuno zapušteno i nepristupačno.

Kao i za sve u Bihoru i za Lednjaču postoji legenda koja živi i danas.

Legende su živahne kao život, tako stare kao stari, tako mlade kao deca, tako strašne kao naše muke i tako čiste kao istina koju tražimo. Ko zaista hoće da ih razumije moram im se prepustiti…

Nekada davno u Kaličkoj planini živjela su dva plemena koja nisu imala tako dobre medjuljudske odnose.

U jednom dijelu sela postojao je dobar izvor vode, dok je druga strana bila u oskudici, posebno ljeti.
Dio sela kojem je prijeko potrebna voda odluče da najljepšu djevojku iz njihovog kraja poklone kao dar i tako popravlje odnose.
Odluče saopštiti ocu koji je imao kćer jedinicu.
Otac teška srca, zarad svog bratstva odlučuje udati svoju kćer bez njenog pristanka
Djevojka ne želeći da svoju sreću prepusti drugima odluči se na bjekstvo.

Cijelo selo krene u potjeru za djevokom. Bježeći od svojih najmilijih, djevojka se krila u pećini koja je imala izvor, i od toga dana je niko više nije vidio.
U pećini se od tada zamrzla voda.
Ljudi iz plemena iz kojeg je bila djevojka zauvijek su napustili ovaj kraj.

BAJRAM OSMANOVIĆ

 

 

JAVNI POZIV ZA SPORAZUMNI RASKID RADNOG ODNOSA

Radio Petnjica
-
0
JAVNI POZIV ZA SPORAZUMNI RASKID RADNOG ODNOSA

Opština Petnjica je raspisala Javni poziv za zaposlene u organima i službama lokalne uprave, koji imaju najmanje šest godina radnog staža, od kojih poslednju godinu u opštini Petnjica a koji su zainteresovani za sporazumni prestanak radnog odnosa uz isplatu otpremnine.

Predlogom o sporazumnom raskidu ugovora je predviđeno da se zainteresovanim isplati otpremnina u visini od 50% mjesečne bruto zarade za svaku godinu radnog staža sa tim što iznos otpremnine ne može biti veći od 15 bruto zarada zaposlenog.

Između ostalog je predviđeno da zaposleni koji ispunjavaju uslove za odlazak u penziju i ako im do 67 godina života nedostaju do dvije godine, može ostvariti pravo na otpremninu u iznosu do šest bruto zarada. Javnim pozivom je predviđeno da zainteresovani mogu predate zahtjev starješini svog organa do 30.avgusta, 2019.godine.

ZAKON O ZABRANI PUŠENJA SE POŠTUJE I U PETNJICI

Radio Petnjica
-
0
ZAKON O ZABRANI PUŠENJA SE POŠTUJE I U PETNJICI

Sudeći prema fotografijama, koje nam dolaze iz petnjičkih lokala, Zakon o ograničavanju upotrebe duvanskih proizvoda u zatvorenom prostoru, u popunosti se poštuje i u bihorskom centru.

Mali broj ljudi, uglavnom nepušača, ispija svoju jutarnju kafu unutar lokala, dok je više njih na malobrojnim tersama u centru Petnjice.

Zakon o pušenju u zatvorenom prostoru stupio je na snagu 14. avgusta, a onaj ko ga prekrši rizikuje da plati kaznu i do 20.000 eura.

B.O.

VIJESTI: BIHOR U MALOM I BOGATOM LUKSEMBURGU

Radio Petnjica
-
0
VIJESTI: BIHOR U MALOM I BOGATOM LUKSEMBURGU

Adrovići, Šabotići i Rastoderi su među brojnijim prezimenima u Luksemburgu, a ne zaostaju mnogo ni druga bratstva iz Petnjice i okoline.

Prema sajtu forebears.io, u Luksemburgu živi 800 građana koji se prezivaju Adrović, ima i 673 Šabotića, 564 Rastodera, 411 Muhovića, 370 Škrijelja, 296 Agovića, 280 Ramdedovića…

Građana sa bihorskim prezimenima u najbogatijoj evropskoj državi ima više nego što Petnjica ima stanovnika, a zajedno čine više od jedan odsto od ukupno 590.000 stanovnika.

Bihoraca u toj državi ima skoro koliko i najbrojnijeg luksemburškog prezimena – Scmit.

Podaci sa sajta mogu se smatrati pouzdanim jer se njegovi podaci o najbrojnijim prezimenima u Crnoj Gori poklapaju sa onima sa Monstatovog zvaničnog popisa. Tako je Adrovića u Crnoj Gori za sada 500 više nego u Luksemburgu, a Šabotića je u domovini 130 više.

Međutim, ima i onih prezimena kojih je više u Luksemburgu. Muhovića je u Crnoj Gori 165, a tamo ih je skoro tri puta više. Rastodera je u Crnoj Gori 287, dok ih je u Luksemburgu duplo više.

Opština Petnjica je na popisu 2003. godine imala 9.760 stanovnika, a 2011. broj je smanjen na 6.713.

Prema zvaničnim podacima Eurostata, samo prošle godine u Luksemburgu je zvanično boravište dobio 201 državljanin Crne Gore.

Zbog velikog broja iseljenika i potrebe za čvršćim kontaktima sa zavičajem, Petnjica je jedina crnogorska opština koja ima kancelariju za dijasporu.

Direktorica kancelarije Amela Ramdedović kaže da je nesporna činjenica da u Luksemburgu boravi veliki broj ljudi koji su porijeklom iz Bihora.

“Lokalna uprava nastoji da održi komunikaciju i da kontinuirano produbljuje odnose sa dijasporom, ne samo kada je u pitanju dijaspora u Luksemburgu, već i sa dijasporom u drugim državama. Opština Petnjica prva je oformirala Kancelariju za dijasporu, i ustanovila manifestaciju ‘Dani dijaspore’ koja se tradicionalno organizuje svake godine, skoro dvije decenije. Zahvaljujući dobroj saradnji sa dijasporom iz Luksemburga, ove godine Opština Petnjica potpisala je sporazum o saradnji sa Opštinom Rumelanž iz Luksemburga, u kojoj živi znatan broj ljudi iz Bihora. U narednom periodu očekuju se konkretni rezultati u oblastima sporta, kulture, razmjeni učenika i studenata i na taj način stvori povoljan ambijent za neke veće projekte sa Opštinom Rumelanž i državom Luksemburg”.

Panorama Petnjice(Foto: Skupština)

Bihor je mjesto kojem se dijaspora, kako je kazala, vrlo rado vraća i mjesto gdje uobičajeno provodi svoj godišnji odmor, odnosno najmanje jednom godišnje borave u zavičaju.

“Dijaspora vrlo aktivno učestvuje i doprinosi razvoju Petnjice u svim oblastima, kroz pomoć i donacije. Daje veliki doprinos za razvoj infrastukture, kroz adaptaciju vjerskih objekata, ali i mnogih drugih investicija. Dijaspora je uvijek aktivna kada su u pitanju humanitarne aktivnosti, poput pomoći socijalno ugroženom stanovništvu Petnjice, ali i stipendiranju studenata i učenika. Sve navedene inicijative potvrđuju privrženost dijaspore matičnoj zemlji i svom zavičaju”, navela je Ramdedović.

Podaci sa sajta o prezimenima u Luksemburgu su iz 2014. godine, a Ramdedović kaže da se posljednjih godina isleljavanje nije povećalo već smanjilo.

“Opština Petnjica vodi evidenciju o broju ljudi koji se odluče da svoj život nastave u inostranstvu. Podaci sa kojima raspolažemo govore da je u posljednjih pet godina 115 lica napustilo Petnjicu i otišlo u neku od zemalja EU, od čega se najveći broj ljudi odlučilo za život u Luksemburgu. Kada su u pitanju uporedni podaci, možemo konstatovati da je u periodu prije 2014. taj trend odlazaka bio znatno intenzivniji, a da su te brojke manje kada je u pitanju period nakon te godine”.

Standard odličan, a nije teško dobiti nastanjenje

Ramdedović navodi da ima više razloga zašto se Bihorci u tako velikom broju odlučuju da svoj novi život pronađu baš u Luksemburgu.

“Činjenica je da je u pitanju zemlja sa izrazito povoljnom socio-ekonomskom situacijom, gdje je standard građana na visokom nivou. Zbog te ali i mnogo sličnih okolnosti, tradicija naseljavanja zemalja poput Luksemburga se i dalje nastavlja. Ono što doprinosi tako masovnim odlascima u Luksemburg su svakako i povoljni uslovi za rješavanje statusa stranaca koji se odluče da svoj život nastave u toj zemlji”.

Supružnik i radnik često se u zavičaju traži

Ramdedović kaže da je u proteklih pet godina primjetan i trend odlazaka u inostranstvo, zbog stupanja u brak sa osobom koja već ima boravište u inostranstvu.

“Mnogi pojedinci koji žive u dijaspori odlučuju se da stupe u brak upravo sa osobama koje žive na području Bihora, te nakon sklopljenog braka prelaze i nastavljaju zajednički život u inostranstvu. Takođe, jedan od razloga za iseljenje jeste činjenica da respektabilan broj ljudi iz Petnjice u Luksemburgu imaju razvijene sopstvene biznise, te kada im se ukaže potreba za radnom snagom, oni se vrlo često odlučuju da angažuju upravo ljude iz svog kraja”.

PREUZETO: VIJESTI

1...432433434...866Stranica 433 of 866