Svjetlo dana protekle nedjelje ugledao je Glasnik Bihora i to šesti broj.
Redakcijski odbor „Glasnika Bihora“ čine imena iz različitih sfera nauke i kulture, koji, uz radove koji se nalaze na stranicama svih prethodnih brojeva, tako i u ovom, daju pečat časopisu: akademik prof. dr Šerbo Rastoder, prof dr. sc. Azem Kožar, prof. dr Draško Došljak, prof. dr Izet Šabotić, doc. dr Zećir Ramčilović,, doc. dr Marijan Premović, mr sc. Sait Š. Šabotić, mr Esko Muratovic, mr Admir Adrović, prof. dr Isat Skenderović, Predrag Lutovac, Mirsad Rastoder, Nadžib Kočan, Samir Agović, Sinan Tiganj, Zumber Muratović, Mirsada Šabotić, Braho Adrović, Enver Muratović i Burhan Čelebić.
Sadržaj je podijeljen na šest poglavlja, i to: Baština, Istorija, Arheologija, Književnost, Aktuelnosti i Prikazi.
Prvi dio obuhvata tekstove autora Rada Brakočevića i Adema Ada Softića. „Knez Jovan Bi(h)orac u priči, anegdoti, epskoj pjesmi“, naslov je priloga poglavlju Baština, dok je Adem Ado Softić pisao o „Pomoći Beranaca porodicama poginulih i ranjenih Crnogoraca u Prvom balkanskom ratu“.
„Jovan Bi(h)orac- Jovan Sava, oborknez hrišćana (po jednim pričama bio je rodom iz Crnče – Donji Bihor, po drugim iz Korita, po trećim iz Suvodola na Pešteri,prim. R.B.) koji je prešao od Numan paše Mahmutbegovića na stranu Karađorđevih ustanika u bici na Suv(h)odolu. Kneza bi(h)orskog pominje istoričar, akademik prof. dr Miomir Dašić.“ – piše Rade Brakočević.
Adem Ado Softić u svom tekstu opisuje organizaciju materijalne pomoći porodicama žrtava rata koja je sprovedena uz tadašnje Društvo crnogorskog Crvenog krsta. Njegov rad ,čitaocima pruža detaljan prikaz imena koja su se tada, u okviru varoši Berane (Buče, Pešca, Lužac,Dolac, Crni Vrh, Beranselo, Gornja sela, Budimlja, Zagorije) , odazvala da svojim doprinosima pokažu solidarnost i humanost koja je uvijek bila duh Beranske varoši.
„ Akcija prikupljanja pomoći naišla je na veliki odziv u Beranama sa okolnim selima, pa je Odbor Društva crnogorskog Crvenog krsta za sakupljanje pomoći porodicama poginulih i teško ranjenih crnogoraca, boraca vojske Kraljevine Crne Gore u Prvom balkanskom ratu, samo u jednoj akciji tokom marta mjeseca 1913.godine prikupio 2.264,14 perpera.“
U dijelu posvećenom istoriji u časopisu „Glasnik Bihora“ pišu Azem Kožar i Admir Adrović. Autori su nam kroz dva sadržajna rada predstavili ratno-političku strukturu i položaj Petnjice u NOR-u, i obrazovno-instuticionalnu istoriju uz tabelarni prikaz uspjeha učenika ibtidai mekteba u Radmancima školske 1901/02. godine.
O formiranju Narodnooslobodilačkog odbora i njegovom radu, Azem Kožar zapisuje sljedeće :
„ Glavni zadaci NOO utvrđivani su u propisima ZAVNO Crne Gore i Boke, odnosno CASNO-a za Crnu Goru. Oni su bili veoma brojni i raznovrsni, a obavljani su u saradnji sa vojnopozadinskim organima i političkim organizacijama na terenu. Među najvažnijim zadaima NOO bili su: mobilizacija ljudstva u jedinice NOVJ, rekvizicija, ishrana vojske i stanovništva i brojna druga ekonomska i socijalna pitanja, kulturno-prosvjetna, zdravstvena, sigurnosna, pitanja socijalnog staranja i mnoga druga. Opštinski NOO sastojali su se iz plenuma (skupštine) i izvršnog odbora. Skupštinu su činili svi članovi odbora , a Izvršni odbor: predsjednik, sekretari povjerenici (rukovodioci) za pojedine resore (odsjeke/odjeljenja). „
Sadržaj cjeline Književnost, u novom broju časopisa, ispunjen je pričama i stihovima inspirisanim rijekom Popčom, Petnjicom, nekim davnim ljetima i mladošću, željama rasutim po Bihoru ali i sjećanjima koja ostaju. Stihove koje možemo pročitati u „Glasniku Bihora“ priložili su Enver Muratović, Radosav Minja Koprivica, Zumber Muratović, Ljiljana Kilibarda i Reho Ramčilović. Uz stihove nalaze se i dvije sjajne priče – „Medvjed pričalica“, Faiza Softića i „Pismo“, Mirsade Bibić Šabotić.
Radosav Minja Koprivica posvetio je jednu pjesmu počasnoj građanki Petnjice,svjetskoj Bihorki, spisateljici i novinarki Branki Bogavac, koja živi u Parizu.
ERIS BABAČIĆ
